تحقيقات علمي جديد نشان مي دهد مصرف متعادل قهوه مي تواند بر برخي از شاخص هاي كليدي پيري بيولوژيكي اثر كاهش دهنده داشته باشد. اين تأثير عمدتاً از طريق تأثير قهوه بر تلومرها (ساختارهاي محافظتي در انتهاي كروموزوم ها كه با استرس سلولي و فرآيند پيري ارتباط مستقيم دارند) اعمال مي شود.
بر پايه اين مطالعات، تركيبات زيست فعال موجود در قهوه از جمله كافئين، پلي فنول ها و اسيدهاي كلروژنيك مي توانند با كاهش استرس اكسيداتيو و كمك به حفظ طول و پايداري تلومرها، روند پيري سلولي را تحت تأثير مثبت قرار دهند. اين مكانيسم مي تواند به بهبود سلامت عمومي و افزايش طول عمر بيولوژيك كمك كند.
همچنين شواهدي از نقش مثبت قهوه در بهبود عملكرد متابوليك و كاهش التهاب (دو عامل كليدي در سلامت روان و تاب آوري سلولي) گزارش شده است.
نكته قابل توجه اين است كه برخي پژوهش ها ارتباط معناداري بين مصرف قهوه و حفظ طول تلومر حتي در افراد مبتلا به اختلالات رواني شديد مانند اسكيزوفرني يا اختلال دوقطبي يافتند. اين يافته حاكي از آن است كه نوشيدني هاي سرشار از آنتي اكسيدان مانند قهوه ممكن است پشتيباني سلولي نسبي در شرايط استرس بيولوژيك بالا فراهم كنند.
كارشناسان حوزه تغذيه و سلامت تأكيد مي كنند كه قهوه تنها در صورت مصرف متعادل و در چهارچوب يك سبك زندگي سالم مي تواند چنين آثار مثبتي داشته باشد. توصيه معمول، مصرف حدود يك تا دو فنجان در روز، انتخاب قهوه 100 درصد طبيعي، پرهيز از مصرف بيش ازحد كافئين و تلفيق آن با رژيم غذايي متوازن و خواب منظم است.
همچنين جايگزيني گه گاه قهوه معمولي با نوع بدون كافئين يا استفاده از پودر قهوه در غذاها مي تواند وابستگي به كافئين را كاهش داده و در عين حال فوايد آنتي اكسيداني آن را حفظ كند.
اين يافته هاي نوظهور، جامعه علمي را به بررسي بيشتر نقش عادات روزمره تغذيه اي بر فرآيندهاي پيري سلولي ترغيب مي كند و بر اهميت سبك زندگي و تغذيه آگاهانه در پشتيباني از سلامت بلندمدت سلول ها و بدن انسان تأكيد دارد.